બાગેવફાबागेवफाBageWafa باغِ وَفا

કરું રબનામથી આરંભ જે મોટો ક્રુપાળુ છે. નથી જેની દયાનો પાર ,જેઅનહદ દયાળુ છે.

Tuesday, December 19, 2006

તૃષા*મોહઁમદઅલી ભૈડુ ‘વફા”

ગઝલ

વ્યાકુળ કંઠે તીવ્ર થઇ શેકાય છે તૃષા,
કઁઇ ઘૂઁટડા એ વેદના પીજાયછે તૃષા

ત્રુષિત હ્રદયની આંખમાઁ છઁટ્કાયછે તૃષા.
રણમાઁ જતાઁ એ ઝાંઝવે ઉભરાયછે તૃષા.

એહો હરણનાઁ કઁઠમાઁ ,ચાતક તણી આંખે,
અંગાર થઇને બેઉ માઁ વેરાયછે તૃષા

પ્રતીક્ષા તણી નાજુક કળીઓ ની બખોલમાઁ,
મોતી મહેકના શોધતી પડઘાયછે તૃષા

આ વિરહ રાતે , મુજ ખૂનના કાંઠે વહી જઇને,
હૈયા તણા આ જામમા ઘૂઁટાયછે તૃષા.

વરસો સતત મેહુલથઇ મારા’વફા’ દ્વારે,
બેચાર બુઁદ માઁ કયાઁ ‘વફા’ છીપાયછે તૃષા
*મોહમ્મદ અલી ભૈડુ,વફા,
(1967)

1 Comments:

  • At 10:29 PM, Anonymous Anonymous said…

    સરસ ઉપમાઓ

    તૃષા - ત્રુષા ?


    tRShaa not - truShaa

     

Post a Comment

<< Home

 
Web Site Counter
Counters